۱۳۸۸ دی ۱۲, شنبه

بدون شرح


۴ نظر:

جام مي گفت...

سلام دوست مهربون من
از اينكه سري به كلبه‌ي درويشي ما زدي سپاسگزارم
اين پست وبلاگتون آدم رو ياد اين ضرب المثل مي‌كنه كه:
چاه نكن بهر كسي اول خودت دوم كسي
البته مفهوم هاي خاص ديگري هم ميشه ازش برداشت كه .....

مهراب گفت...

سلوی جان سلام.
کلی خوشحال میشم وقتی نظرات شما رو میخوانم و البته اقتضای دغدغه و دلنگرانی های امروزین من و شما ادبیاتی است که نوشته شما از آن برخوردار است. ولی من دوست ندارم تا دست پخت شما رو نخوردم شما رو یا خودم رو و یا آدم بزرگا!!!! رو جایی ببینم که نتونن آشپزی کنن.خوشحال میشم میایید وب من. از اون بهتر این که لینک وب ناقابل من رو اینجا گذاشتید.( ببخشید خودم موافق این نصیحت نبودم هاااااااااااااااااا)

مهراب گفت...

سلوی خانم سلام
وقتی که بعد چند ساعت نوشته قبلی رو میخنم میبینم خیلی بد نوشته ام. عذر میخوام. اگه محبت کنید هر دو را پاک کنید ممنوم. راستی کاریکاتور فوقالعاده زیبا بود.

سلوی گفت...

ممنونم دوست عزیز، جام می!

استاد گرامی، حرف هاتون خیلی تاثیرگذار بود. ممنونم! اجازه می خوام که پاکشون نکنم...